Grenzen als elastiek
Daar zaten we – op de bank. Zij keek naar haar hand. Een post-elastiek was gespannen rondom haar uitgestrekte vingers.
En ik? Ik keek in de spiegel. De spiegel van haar leven. Want hoewel het zo’n ander leven is dan het mijne, is de worsteling zó herkenbaar.
“Dat moeten we zéker een keer doen!”
Dit was de reactie van mevrouw W. op mijn vraag. Welke vraag? Lees mee over de avontuurlijke houding van mevrouw W.
Van generatie tot generatie
Terug naar alle artikelen De geschiedenis van de Noorse en de Nederlandse Navigators heeft best wel wat gelijkenissen. In beide landen startte het werk met mensen die diep onder de indruk waren van Jezus en van zijn strategie om door het toerusten van individuen, hele volken te bereiken. En in beide landen betekende de nazorg […]
Generaties
Het is een heerlijke zomerdag in augustus; samen met een team van 3 jongedames en 3 jongemannen fiets ik door zonnig Nijmegen. Een paar dagen eerder had ik hen gevraagd eens na te denken hoe…